Nest

Το οικόπεδο βρίσκεται στη θέση Άγιος Γιάννης στην Δ.Κ. Κώστου, δήμος Πάρου. Έχει προσανατολισμό νοτιοανατολικό στη μεγάλη πλευρά, με θέα προς την θάλασσα και τον κόλπο της Νάξου. Το κτίριο ακουμπά στην πλαγιά του λόφου και προσαρμόζεται στις τοπογραφικές καμπύλες ακολουθώντας την μορφολογία του εδάφους: στην δυτική πλευρά είναι σχεδόν υπόσκαφο. Οι τεθλασμένοι τοίχοι παραπέμπουν στις πεζούλες που συναντάμε στις Κυκλάδες, συγκροτώντας ένα κέλυφος το οποίο διατηρεί ευνοϊκό μικροκλίμα σε κάθε καιρική συνθήκη.

Στην δυτική πλευρά και στο ψηλότερο σημείο του οικοπέδου διαμορφώνεται μια είσοδος / κατάβαση , η οποία οδηγεί στην καρδιά της κατοικίας. Ένας διαμήκης διάδρομος συνδέει τα δωμάτια της κεντρικής κατοικίας προσφέροντας καρέ καρέ θεάσεις προς το ακρωτήρι του Κέφαλου στην Πάρο και τη γειτονική Νάξο μέσα από τα επιλεγμένα ανοίγματα της νοτιοανατολικής όψης της κατοικίας. Η κατάβαση προς το εσωτερικό και στη συνέχεια προς το μεγάλο εξωτερικό πλάτωμα των χώρων διημέρευσης είναι μια σταδιακή μετάβαση προς τα καδραρισμένα τοπόσημα του Αιγαίου μέσα από την κατοικία και την πανοραμική θέα από το πλάτωμα: η Νάουσα, η χώρα της Νάξου, το ακρωτήρι Αντικεφάλου, η δυτική πλευρά της Νάξου, το Καστράκι, η Ηρακλειά και η Ίος απλώνονται μπροστά στα μάτια του κατοίκου/θεατή.

Οι  με μωσαϊκά, στρωμένες αυλές διαμορφώνονται δίπλα στους χώρους διημέρευσης  και ακολουθούν τη φυσική κλίση του εδάφους. Η  περίκλειστη  αυλή στη δυτική πλευρά συνδέεται άμεσα με το καθιστικό. Το καθιστικό, η κουζίνα και τα δύο υπνοδωμάτια έχουν θέα προς την θάλασσα. Σε χαμηλότερο επίπεδο τοποθετείται υπόσκαφος ξενώνας.

Έχει δοθεί έμφαση στην «πέμπτη» όψη, δηλαδή στην όψη των δωμάτων. Το στοιχείο της επανάληψης και της τυποποίησης των ανοιγμάτων κυριαρχεί στον σχεδιασμό.

Η κατοικία έχει τη διττή μορφή μιας αρχιτεκτονικής που εντάσσεται στις γεωμετρίες του τοπίου και ενός τοίχου που  δημιουργεί χώρους κατοίκησης ,εκφρασμένο σε μια όψη που οριοθετεί τα επίπεδα και παράλληλα οργανώνει χώρους διημέρευσης και θέασης. Ο σχεδιασμός δεν ακολουθεί τη παραδοσιακή παράταξη κυβικών όγκων , σε αντίθεση, ορίζει, πίσω από ένα λευκό τοίχο μια σειρά από αίθρια, πορείες , περίκλειστες αυλές , καταβάσεις και κλίμακες που συνδέουν επίπεδα κίνησης και οπτικών.

Η αρχιτεκτονική έκφραση γεννιέται χρησιμοποιώντας στοιχεία του περιβάλλοντος ,συμπληρώνει τα κενά επαναπροσδιορίζοντας ανάγκες ,εικόνες και ειδικότερα χώρους κατοίκησης.  Λειτουργεί συμπληρωματικά -προσθετικά ,σφιχταγκαλιάζει την επιφάνεια του τοπίου , ριζώνει πάνω του, γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι του.