Το Kifissia box, όπως το προδίδει ο τίτλος του, βρίσκεται στο δήμο Κηφισιάς. Με ευρήματα που πιθανώς ανάγονται στους νεολιθικούς χρόνους, η Κηφισιά κατοικείται αδιάκοπα από τα γεωμετρικά χρόνια. Η αδιάλειπτη πορεία του μέσα στους αιώνες και το εξαιρετικό του κλίμα, με δροσερά καλοκαίρια σε σύγκριση με το αθηναϊκό κέντρο, το κατέστησαν τον τελευταίο καιρό κήπο πόλη και δημοφιλές θέρετρο διακοπών για την αστική τάξη της Αθήνας.
Το σπίτι χτίστηκε τη δεκαετία του ’80. Οι μικροί συνεχόμενοι χώροι χωρίς ολιστική όραση, δημιουργούν ένα συνονθύλευμα τοίχων, ανοιγμάτων, διαφορετικών επιπέδων και μικρών προσθηκών. Βασικός στόχος της ανακαίνισης ήταν ο εκσυγχρονισμός της κατοικίας εφαρμόζοντας μόνο μικρές παρεμβάσεις.
Η βασική ιδέα του concept είναι ο διαχωρισμός των χώρων διαβίωσης από τους κοινόχρηστους χώρους. Το σαλόνι, το σαλόνι γύρω από το τζάκι, η ανοιχτή κουζίνα και ο ξενώνας βρίσκονται στο ισόγειο.
Στον 2ο όροφο βρίσκονται τα 4 υπνοδωμάτια και τα 2 μπάνια της οικογένειας. Αυτός ο όροφος έχει μια εσωστρέφεια και απαιτεί να είναι ειρηνικός. Ταυτόχρονα, είναι αποκομμένο από το περιβάλλον χωρίς να χάνει από τα μάτια του τη φύση. Αυτή η αίσθηση ενισχύεται από τη χρήση της εξωτερικής επένδυσης της etalbond που καλύπτει το κέλυφος του κτιρίου. Η παλιά οβάλ σκάλα διατηρείται και ο όγκος της προκύπτει μέσα από την επένδυση. Ο τελευταίος όροφος μπορεί να θεωρηθεί και κοινόχρηστος, αφού περιλαμβάνει γραφείο και μεγάλη βεράντα με ανεμπόδιστη θέα στο βουνό της Πάρνηθας.
Το Kifissia box είναι μερικώς ενεργειακά «αυτόνομο» μετά την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών πάνελ στην ταράτσα του κτιρίου και την επαναστατική χρήση φωτοβολταϊκών πάνελ στις πέργκολες του. Έχοντας κατά νου τον βιώσιμο σχεδιασμό, έχει επιθυμητά ηλιακά κέρδη το χειμώνα, καθώς τα φυλλοβόλα φυτά ρίχνουν το φύλλωμά τους και τη φυσική τους σκίαση στο θερινό ηλιοστάσιο.
Λόγω της ποικιλόμορφης χλωρίδας της περιοχής, ο σχεδιασμός του τοπίου του έργου είναι επίσης σημαντικός. Το hardscape μειώνεται στο απαραίτητο. Κλειδί για αυτό είναι η διατήρηση μιας πολύ παλιάς ελιάς. Αν και το περιβάλλον γύρω του αλλάζει συνεχώς, αυτό το δέντρο στέκεται εκεί αγέρωχα ορίζοντας την είσοδο του σπιτιού.
Το έργο αφορά δύο διώροφες κατοικίες με υπόγειο και κολυμβητική δεξαμενή. Οι κατοικίες τοποθετούνται σε οπισθοχώρηση σε σχέση με το δρόμο, ώστε να δημιουργείται μια μεγάλη νότια αυλή και υποβαθμίζονται υψομετρικά ώστε να εξασφαλίζεται η ιδιωτικότητά τους.
Οι βασικές συνθετικές αρχές της όλης επέμβασης ήταν:
Η διάλυση των ορίων μεταξύ κατοικημένου χώρου και φυσικού, η ενοποίηση του εσωτερικού του κτιρίου με τον περιβάλλοντα χώρο. Η χρήση ενός διώροφου τοίχου – ορίου , από οπλισμένο σκυρόδεμα, που λειτουργεί σαν ραχοκοκαλιά και οργανώνει τις λειτουργίες και τον τρόπο κατοίκησης. Η οργάνωση των ιδιωτικών και καθημερινών χώρων γύρω από ένα πυρήνα κατακόρυφης κίνησης που διασπά τον τοίχο και συνδέει τις δύο πλευρές του κτιρίου. Η πλαστικότητα της μορφής της μεταλλικής κατασκευής με στόχο τη δημιουργία ενός κελύφους κατοίκησης με ενοποιημένες λειτουργίες. Η δημιουργία ιδιαίτερων οπτικών στο εσωτερικό και εξωτερικό των κτιρίων μέσα από ανοίγματα που σχεδιάζονται προσαρμοσμένα στην μεταλλική επικάλυψη. Η χρήση υλικών που δίνουν δυνατότητες για δημιουργία μορφών με ιδιαίτερη γεωμετρία και εκφραστικότητα. Η μεταλλική φέρουσα κατασκευή επικαλύπτεται από φύλλα zinc αφού έχει τοποθετηθεί θερμομόνωση.
Οι σχισμές-ανοίγματα στην οροφή καθώς και τα χρώματα που επιλέγονται στους τοίχους και στα υάλινα στηθαία, στο εξωτερικό και εσωτερικό, επηρεάζονται άμεσα από το νότιο προσανατολισμό και εντείνουν την διαμπερότητα των κατοικιών.
Το οικόπεδο βρίσκεται στον κατοικημένο οικισμό της Βάρης. Η θέση του στη συμβολή τριών δρόμων προσφέρει πανοραμική θέαση προς την γειτονιά και το άνοιγμα της κατοίκισης στον ευνοϊκό προσανατολισμό του Νότου. Κτιριακός όγκος σε γειτνίαση με την άνω πλευρά του οικοπέδου δημιουργεί την «πλάτη» από τους βόρειους ανέμους.
Πυρήνα τις κατοικίας συνιστά ο βασικός λευκός όγκος με όλες τις κύριες χρήσεις. Ανοίγεται στον Νότο και ελαφρά στοιχεία «ακουμπούν» σε αυτόν, δημιουργώντας ημιυπαίθριους χώρους που επεκτείνουν την διημέρευση στην αυλή. Υλικά και χρώματα διαμορφώνουν τις ποιότητες των υπαίθριων χώρων και αναδεικνύουν τον κτιριακό όγκο.
Η είσοδος γίνεται από την ανατολική όψη της κατοικίας. Στο ισόγειο διαμορφώνονται οι χώροι διημέρευσης σε ελεύθερη κάτοψη στραμμένοι στον νότο, καθώς και υπνοδωμάτιο φιλοξενίας. Μικρό υπόγειο παραλαμβάνει βοηθητικούς χώρους. Στον όροφο τοποθετούνται τα κύρια υπνοδωμάτια της κατοικίας, στα οποία η πρόσβαση γίνεται από διάδρομο, ο οποίος «ανοίγει τρύπα» στην δυτική όψη προσφέροντας ανοιχτή θέα στον όροφο και διπλό ύψος στον χώρο τραπεζαρίας του ισογείου.
Τα ανοίγματα έχουν την πρόθεση να ενοποιήσουν οπτικά και χωρικά τους χώρους διημέρευσης με τον εξωτερικό περιβάλλοντα χώρο. Έχουν χρησιμοποιηθεί διαφορετικές τυπολογίες οι οποίες εξαπλώνονται σαν ιός πάνω στον όγκο και τον διατρυπούν κατακερματίζοντάς τον σε μικρότερες ενότητες . Έτσι επιτυγχάνεται η πλαστικότητα της μορφής, ενταγμένη σε μία ενότητα αρχιτεκτονικής.
Βασική αρχή σχεδιασμού αποτελεί η χρήση σύγχρονων και βιοκλιματικών υλικών, με στόχο τη δημιουργία μιας βιώσιμης κατοικίας που αξιοποιεί τον περιβάλλοντα χώρο.
