Κατηγορία: Δημόσια Έργα

Το σπήλαιο της Αντιπάρου βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά της Αντιπάρου ,καλύπτει έκταση 5.600 τ.μ,. Το βάθος μέχρι το τέλος της πρόσβασης του είναι  72 μέτρα.

Το σπήλαιο αποτελεί μοναδική φυσική κληρονομιά για το Νησί. Η πλούσια ιστορία του , το γεωλογικό και ιστορικό του ενδιαφέρον και ο σημαντικός και εντυπωσιακός διάκοσμος το καθιστούν ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του είδους του στον Ελλαδικό χώρο.

Η επέμβαση αφορά την αποκατάσταση του Υπάρχοντος Μονοπατιού , την διαπλάτυνση επικίνδυνων τμημάτων , την δημιουργία καθιστικών για στάση και επόπτευση του χώρου .

Η διεύρυνση της πορείας γίνεται όπου είναι δυνατό και με τρόπο ώστε να μην απαιτούνται σύνθετες κατασκευές αντιστήριξης και να μην επηρεάζεται ο διάκοσμος του σπηλαίου. Τα πλατύσκαλα έχουν και χώρο καθιστικού για ανάπαυση .

Τα υλικά και ο τρόπος κατασκευής επιλέχθηκαν ώστε να είναι δυνατή η κατασκευή του έργου με τη μικρότερη δυνατή επέμβαση .

Η επέμβαση γίνεται στην ήδη υπάρχουσα πορεία με οπλισμένο σκυρόδεμα και επενδύεται στα πλατύσκαλα με χτενιστό Μάρμαρο Πάρου και στα σκαλοπάτια με ειδική αντιολισθηρή επίστρωση, επίσης σχεδιάσθηκαν ειδικές κατασκευές από ανοξείδωτο χάλυβα στις οποίες τοποθετήθηκαν οι Η/Μ υποδομές

Η μορφή και ο τρόπος κατασκευής του κιγκλιδώματος αποτέλεσε σημαντικό στοιχείο της αρχιτεκτονικής μελέτης. Eπιλέχθηκε μία κατασκευή ανθεκτική, από ανοξείδωτο χάλυβα, που δημιουργεί αίσθημα ασφάλειας μιας και είναι κεκλιμένη προς τη πλευρά του επισκέπτη.

Σε καμία περίπτωση και λόγω των προβλημάτων που παρουσιάζει το σπήλαιο  ,γεωλογικές αστάθειες έλλειψη σταγονορροής κατεστραμμένο διάκοσμο , δεν θέλαμε να επιβαρύνουμε με κατασκευές το ήδη ταλαιπωρημένο χώρο.

Οι σταλαγμίτες και οι σταλακτίτες γίνονται το βασικό θέμα παρατήρησης. Η πορεία ακολουθεί τον διάκοσμο του σπηλαίου χωρίς να τον αλλοιώνει.

Είναι σημαντικό η παρέμβαση να είναι εμφανής ώστε να γίνεται εύκολη η διάκριση μεταξύ του διακόσμου και της ανθρώπινης επέμβασης, η επιλογή αυτή έγινε συνειδητά ώστε να αναδειχθεί ο πλούτος και ο χαρακτήρας του Σπηλαίου ο χαρακτήρας του, και οι σημαντικές του ποιότητες.

Η Μελέτη αφορά σ’ έναν άξονα της περιοχής του Γέρακα που ελίσσεται ανάμεσα σε χώρους εκπαίδευσης, άθλησης και αναψυχής, τους οποίους φιλοδοξεί  να συνδέσει με τρόπο αδιάρρηκτο και βαθειά συνεκτικό.

Στοχεύει να καταστήσει μια περιοχή χωρίς ιδιαιτερότητες σε σημείο αναφοράς και προσέλκυσης, αντάμωσης, περιπάτου και αναψυχής. Μια περιοχή στην οποία θα είναι προφανής και διάχυτη η αμοιβαία σχέση  σεβασμού και αλληλεξάρτησης ανθρώπου και περιβάλλοντος.

Οι βασικοί στόχοι αυτής της μελέτης ανάπλασης της εν λόγω περιοχής είναι:

Η αξιοποίηση και αναβάθμιση σε πόλο έλξης των υπαρχόντων χώρων (αθλητικές και εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις, χώροι αναψυχής),

Η ενίσχυση, ο εμπλουτισμός  και η ανάδειξη του Αστικού Πρασίνου σε αναντικατάστατο στοιχείο της ζωής.

Η οικολογική ευαισθητοποίηση των πολιτών μέσω της ανάδειξης και πιλοτικής εφαρμογής αρχών βιοκλιματικού σχεδιασμού με τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Το ζητούμενο για την περιοχή είναι η ανάδειξή της σε μία πιο ενιαία και ενοποιημένη περιοχή, με κύριο γνώμονα τις ευκαιρίες για άθληση, ψυχαγωγία και την ενίσχυση αστικού πρασίνου.

Το οικόπεδο βρίσκεται στη θέση Ζευλάκι στη Παροικία του Δήμου Πάρου με προσανατολισμό στη μεγάλη πλευρά Νοτιοδυτικό με θέα προς την Παροικία.

Στην είσοδο του κτιρίου δημιουργείται ένα μεγάλο φουαγιέ που περιλαμβάνει κυλικείο βοηθητικούς χώρους τουαλέτες, τουαλέτες Α.Μ.Ε.Α και αποθήκες .Μια μεγάλη υπόστεγη αυλή δημιουργείται μπροστά από τον χώρο εισόδου.

Από τον χώρο υποδοχής ξεκινούν δύο ράμπες που καταλήγουν στο επίπεδο των κερκίδων. Οι κερκίδες που δημιουργούνται μπορούν να εξυπηρετήσουν 340 άτομα.

Ο σχεδιασμός ενός μεγάλου κτιριακού έργου στους παραδοσιακούς οικισμούς των Κυκλάδων αποτελεί από μόνο του ένα δύσκολο και σημαντικό αρχιτεκτονικό θέμα.

Χρησιμοποιώντας τα στοιχεία της κυκλαδικής αρχιτεκτονικής ανάλογων κτισμάτων , όπως μοναστήρια , σχεδιάσαμε ένα κτίριο με πολύσπαστο όγκο που προσαρμόζεται στο κυκλαδικό τοπίο.

Ο μεγάλος όγκος του Γυμναστηρίου διασπάται σε μικρότερους όγκους και με επίπεδα σε διαφορετικά ύψη που ενώνονται μεταξύ τους  με κεκλιμένα επίπεδα προσομοιάζοντας σε ανάλογα κτίσματα μεγάλων όγκων. Η αντιστοιχία των κεκλιμένων επιπέδων είναι αντίστοιχη των κλιμάκων είτε μέσα στους παραδοσιακούς οικισμούς ή σε αγροικίες.

Οι όγκοι ανεβαίνουν κλιμακωτά προς τον κεντρικό τμήμα του κτιρίου που αφορά το βασικό όγκο του Γυμναστήριου ,το γήπεδο καλαθοσφαίρισης. Οι χώροι του φουαγιέ καθώς και οι βοηθητικοί στεγάζονται χαμηλότερα μικραίνοντας το γενικό όγκο του κτιρίου στο απαραίτητο. Οι όγκοι αυτοί σοβατίζονται ενώ οι ψηλότεροι όγκοι επενδύονται με μεταλλικά φύλλα άσπρου χρώματος με σκοπό να συνδυαστούν με το σοβά.

Στη κάτοψη επίσης διατηρείται η βασική ιδέα των πολύσπαστων όγκων δημιουργώντας μικρές μετακινήσεις των τοιχείων . με αυτό τον τρόπο δεν έχουμε μία ενιαία όψη .

Ο σχεδιασμός των ανοιγμάτων συνδυάζεται με το αρχιτεκτονικό χαρακτήρα του κτιρίου. Μακρόστενα ανοίγματα ξύλινα και τετράγωνοι φεγγίτες στα μεταλλικά τμήματα του κτιρίου. Το στοιχείο της επανάληψης και της τυποποίησης των ανοιγμάτων κυριαρχεί στο σχεδιασμό ακολουθώντας παραδοσιακά πρότυπα.